Meet the Rutherford's

- A zamierzałem założyć kostium do nurkowania... - rzucił z lekkim rozbawieniem, jakby naprawdę wcale nie zamierzał znajdować się w tej wannie nago. A zamierzał to jednak zrobić i to już całkiem niedługo, bo nie po to grzebał przy wannie, żeby powłączać wszystkie bajery.
A jak już to zrobił, to zajął się tym, czym powinien - rozbieraniem się. Robił to bez najmniejszej krępacji, bo wiedział, że nie ma co się wstydzić przed Markusem. Dlatego ściągnął z siebie koszulkę, a potem spodnie i bieliznę. Nie przejmował się również tym, że stoi przed Markusem nagi, kiedy zbliżył się do włącznika światła, żeby za jego pomocą przygasić nieco oświetlenie w łazience. Jakoś tak pasowało mu to do klimatu i nastroju.

-Cieszę się, że jednak zmieniłeś plany.- Markus choć się zarumienił, to jednak przyglądał się Irze. Chłonął jego widok, robił to za każdym razem, gdy się widzieli, ale to chyba było wpisane w związki na odległość, prawda? 
Powoli i siebie rozebrał, poskładał swoje ubrania, a później zajął się składaniem i ciuchów Iry co zrobił z przepraszającym uśmiechem. 
A po tym po prostu podszedł do niego i go pocałował.

Wzniósł oczy ku sufitowi, ale zrobił to raczej w humorystyczny sposób, bo przyzwyczaił się do tego, że w przypadku spontaniczności z Markusem trzeba było wziąć pod uwagę też spontaniczne sprzątanie. Ale to było coś, do czego się przyzwyczaił i do czego całkowicie przywykł. Wręcz martwiłby się, gdyby Markus postanowił jednak zostawić te rzeczy tak, jak wcześniej leżały.
Odpowiedział na pocałunek Markusa, kładąc dłonie na jego bokach. Chwycił go, trzymając go blisko, bo czy w ten sposób pocałunki nie były najlepsze?

To było bezwiedne, nie myślał o tym, a... Po prostu jego stopa się uniosła, przy ugięciu nogi. Ale właśnie tak działały pocałunki Iry, chciał się unosić dzięki i przez nie. Zamruczał w jego usta obejmując go, przesuwając dłońmi po jego plecach. 
-wchodzimy?- zapytał trącając nosem, jego nos. Mogą się poprzytulać w wannie.

- Tak, to byłby chyba całkiem dobry plan. - Nie, żeby właśnie z takim planem właśnie tutaj nie stali, ale chyba może podkreślić, że Markus to dopiero ma łeb, że wpadł na coś takiego, prawda? Bo to przecież doskonały pomysł.
Wskazał Markusowi dłonią, że zaprasza go do wanny.
- Usiąść za tobą, przed tobą czy naprzeciwko...? - spytał, dając Markusowi możliwość wybrania tego, co wydawałoby mu się być najlepsze.

-Możemy przez moment posiedzieć na przeciw i się pomasować?- nie, żeby nie miał ochoty na dotyk chłopaka, bo na to miał zawsze chęć. Tylko po prostu może najpierw niech skorzystają z dobrodziejstw wannowych, a później mogą się tulić. - Oczywiście umyje ci później plecy, tylko wiesz... - uśmiechnął się będąc nieco zawstydzonym.
Wszedł do wanny i zajął jeden jej brzeg, od razu przy tym wzdychając miło.

Usiadł po drugiej stronie wanny, starając się dość wygodnie rozprostować nóg, co nie było problemem. Wcześniej chyba tego nie dostrzegł, ale wanna była tak szeroka, że na upartego mogłyby się zmieścić tutaj nawet i cztery osoby, po dwie siedzące naprzeciwko siebie. Więc mógłby usiąść nawet i obok Markusa. Ale tak było dobrze, miejsce na nogi było odpowiednio, a on mógł sobie wyregulować swoją poduszkę pod głowę tak, żeby móc wygodnie się oprzeć.
Mógł wyregulować swoje oparcie, swoje dysze, swoje... cokolwiek sobie zechce.
- Tu można byłoby urządzić orgię, a ludzie i tak mieliby przestrzeń... - rzucił głupio, no ale czy to pierwszy raz, kiedy głupio gada?

-Co?!- Markus aż się zakrztusił powietrzem i zaczął kaszleć. Wiedział co to orgia, ale nie wiedział dlaczego Ira z nią teraz wyskakuje.
Nigdy razem... 
A mieliby z innymi...?
To nie było coś, co podobało się Markusowi, sama już myśl sprawiała, że był na nie.

- Chodziło mi o to, że ta wanna jest tak duża - parsknął, bo jakoś nie bardzo widział w tym powód do oburzenia czy czegokolwiek podobnego. - Luz, nie zamierzam zamawiać tu nikogo na telefon. - Przewrócił oczami, bo to wydało mu się dość zabawne. Ale co poradzi? Nie brał swoich słów na poważnie, a co za tym idzie nieszczególnie poważnie brał też reakcję Markusa na te właśnie słowa.

-Faktycznie jest duża- Kilka razy musiał uderzyć się w tors, bo jednak ten kaszel w niczym mu nie pomagał. Czuł, że jest czerwony i że wręcz ma zaszkolne oczy. Próbował się uspokoić i dopiero, gdy oddech mu się unormował, to mógł dostosować dysze pod siebie. -Sobie kupimy mniejszą.- Nie będzie z tym dyskusji i dziwnych wyobrażeń, drugi raz przez to nie przejdzie.

- Nie utop się. - Marnie zapatrywałby się na ich plany pójścia na plażę, gdyby Markus był bliski utopienia się w wannie. Wtedy to nawet zakup mniejszej wanny w przyszłości niewiele by im jednak pomógł...
- Jak już będziemy mieć łazienkę, to będziemy mogli dobierać wannę. - Chyba robienie tego w ten sposób wcale nie było aż takim znowu złym pomysłem, prawda? - Zacznijmy robić listę rzeczy, które bezsprzecznie musimy mieć.

- Głosuje za tym, by mieć dom z dużą łazienką, by duża wanna się zmieściła. - odpowiedział, gdy już spokojnie oddychał i leżał. -Na szczycie listy poproszę wannę, pralkę i suszarkę.- były przecież sprawy ważne i ważniejsze, prawda? -W kuchni wyciskarka do soków? Fajny mop?- proponował przymykając oczy.

- I szafki, hmm? - Prawie zamruczał przy tym pytaniu. - Szafki i szuflady, zeby wszystko moglo być odpowiednio posegregowane. - Markus mial swój system, a on miał Markusa i przez to wiedział, że odpowiednia segregacja rzeczy byla najważniejsza.
Dlatego nie wyobrażał sobie domu bez systemu segregacji według Markusa Adamsa.

-Mhm, szafki wraz z organizerami w środku - czyż to nie upraszczało życia? Bardzo! Dlatego Markus lubił wszelkie organizery, czy do do szafek, czy szuflad, czy do toreb. -Dla ciebie pewnie duża garderoba?- a ile tam, by można mieć organizerów? To byłby raj dla nich. No i Ira miałby najlepiej zorganizowaną garderobę na świecie, wiedział to.

- Yhm, dla mnie... - Nie zaprzeczał, ale jakoś był skłonny założyć się, że wielkość garderoby brałaby się jednak z tego, że musiałaby się zmieść w niej określona liczba szuflad, szafek, wieszaków i wszelkiej maści rzeczy dających odpowiednią przestrzeń organizacyjną, żeby czarne spodnie sportowe nie znalazły się obok czarnych spodni wyjściowych...
- A pomyśl tylko o łazience... O pralni... - roztaczał przed Markusem dalsze wizję tego, jak ten mógłby zachowywać idealny porządek w ich czterech ścianach domu.

-No dobrze, byłaby to wspólna, ale nieco oddzielona?- zaproponował takie rozwiązanie. Zawsze mogą mieć jakiś parawan... Może jakiś taki, w którym kontury byłyby widoczne?
- łazienka byłaby duża, musimy mieć duży dom. - na te plany i wizje i marzenia... Ogromny wręcz dom był im potrzebny.

Starał się to sobie wyobrazić. Znał sposoby organizacji Markusa i starał się wyobrazić to, że ten będzie miał na to tyle przestrzeni, ile będzie chciał. Dom zaprojektowany tak, żeby był w pełni odpowiadał wymogom i planom Markusa. Wybudowany od podstaw. Czy to nie byłoby idealne?
To była miła wizja. Może kiedyś uda mu się ją spełnić, bo jeśli na coś miał zarabiać pieniądze, to przecież mógł na to, prawda? To zdecydowanie była właściwa wizja...
Milczał przez chwilę, myśląc o tym. Ot, trochę się głupio pouśmiechał, pomyślał... I to była dobra wizja.
- Chciałbym mieć kiedyś psa - przyznał, choć nie było to szczególnie związane z umeblowaniem domu. Wiedział, że to nie takie proste, bo póki co to zbyt często go nie było, ale kiedyś chciałby.

-Żebyśmy we dwóch witali cię w drzwiach?- Markus zaśmiał się. Nie była to zła wizja, mógłby z takim psem pobiegać, ale też właśnie czekać na Irę, miałby do kogo się odezwać. Nawet nie myślał o sprzątaniu. -Ale taki większy, nie?- jeżeli miałby być aktywny, to raczej wolałby większe rasy.

- Nie znoszę psów, które można zdeptać. - Taki chihuahua to dla niego nie pies, tylko jakaś dziwaczna abominacja, którą mógłby pomylić z chomikiem. Pies to... coś, co chociaż wyglądało jak pies. - Chciałem powiedzieć coś o kocie, ale nie mogę stracić swojej pozycji najbardziej rozpuszczonego stworzenia w domu - rzucił z lekkim rozbawieniem, bo jakoś łatwo było mu teraz o wszystkim zapomnieć i po prostu snuć z Markusem jakieś plany. To było coś... sam nie wiedział, same wizje go uszczęśliwiały.

-A będziemy mieć tak duży dom, że prędzej byłaby możliwość zgubienia go.- Zaśmiał się, oczywiście mając na myśli mniejsze psy. -Ira....- Nieco się wyprostował, by móc na niego spojrzeć. -Nie wiem, czy istnieje możliwość, byś był mniej rozpieszczony niż kot. - powiedziawszy to, znów oparł się, rozsiadając się wygodniej. -Ale... Może kot grzałby mi stopy, gdy cię nie będzie.- może też zadbać w wizji o siebie, prawda?

- A czyja to wina, że jestem rozpieszczony, hm? - Pochylił się, chwytając w dłonie stopę Markusa. Markus chciał mieć należycie ogrzane stopy, więc mógł się nimi zająć, prawda? Dlatego lekko nacisnął na spód jego stopy kciukami, jakby chciał zacząć robić mu lekki masaż. - Uświadom sobie, że to twoja wina. To ty mnie rozpuściłeś. - Nadal lekko naciskał na spód jego stopy.

-Ale to nie jest wina? Lubię o ciebie dbać. - i nawet poczuł wyrzut, że to Ira masuje jego stopę a nie na odwrót. - Świadomość, że masz się dobrze sprawia, że lepiej jest i mnie. - przyznał i spojrzał na niego. -Bardzo miłe jest to, co robisz. - uśmiechnął się delikatnie. -Twoje dłonie zawsze były, są i będą lepsze niż hydromasaż w wannie. - niech sobie chłopak nie myśli, że mogłoby być inaczej.

- Lubisz tak bardzo, że mnie rozpuściłeś. - No aż zacmokał z dezaprobatą, żeby podkreślić, że tak, to Markusa wina. W końcu kto miał go rozpuszczać i rozpieszczać, zanim poznał Markusa? On sam trochę rozpuszczał samego siebie, ale to zupełnie co innego. Więc zamierzał obstawać przy swoim. Ale to przecież nie był jakiś okropny zły zarzut, prawda? Chyba trochę wręcz przeciwnie.
- Nie musisz się martwić. Nie obrażę się, jeśli powiesz, że wanna jest lepsza ode mnie - zapewnił z uśmiechem.

-Nie, nie ma twoich dłoni, twoich oczu, twojego serca.- Więc nie była w żadnym procencie od niego lepsza. -Także dla mnie zawsze będziesz najlepszy i przez to, będziesz zasługiwać na rozpieszczanie i rozpuszczanie.- Zaśmiał się, bo przecież jedno wynikało z drugiego, prawda? Dlatego też był z tym pogodzony.

- Nie masuję cię sercem, wiesz? - rzucił, nadal jedynie lekko ugniatając palcami jakieś na ślepo wybrane miejsca na spodzie stopy Markusa, bo na masaż to się jednak nie znał. Ale miał chęci, a to powinno się trochę liczyć, nie? Źle chyba nie było, nie sprawiał Markusowi nieprzyjemności, więc nieszczególnie się przejmował swoim brakiem umiejętności. - I nie obraziłbym się, gdybyś przyznał, że wanna robi to lepiej. Ja mogę przyznać, że robi to lepiej ode mnie. - Tyle potrafił. - Więc możesz mieć masaż, który robi ci wanna, jednocześnie mając też przyjemnosć patrzenia na mnie. - Czy to nie najlepsze połączenie?