Meet the Rutherford's

Cóż, Ira nadal preferował jednak najnormalniejszą w życiu kawę, bo jak coś potrafiło być tak doskonałe, jak mocna kawa, to nie potrzebowało dodatkowych ulepszeń, to zawsze okazywał aprobatę dla wynalazków Markusa. Ten znalazł sobie jakieś hobby niezwiązane z fizyką (a przynajmniej zakładał, że parzenie kawy nie ma związku z fizyką... chyba), więc nie oponował, kiedy Markus kupował kolejne dodatki, a nawet namówił Markusa na zakup odpowiedniego ekspresu ciśnieniowego z sitkami, ubijakami i całą resztą rzeczy, których potrzebowałby barista.
- Chyba będę musiał przyznać się mężowi, że taki jeden uroczy barista mnie podrywa - zażartował, biorąc od Markusa kawę.

-Och, zapewne mąż się nie zdziwi, że barista pana podrywa, zrozumiałby go doskonale. - odpowiedział z uśmiechem. -Jednak... Wiedziałby, że nie musi się martwić, choć szczypta zazdrości dodaje czasem smaku. To jak szczypta chilli do kawy, zrobię panu kiedyś taką. - niby połączenie o którym się nie myśli, a... Połączenie, które doskonale działa.

- Chyba jednak nie dojrzałem jeszcze do chili... - skwitował, nadal utrzymując rozbawiony ton, bo tak, do tego to chyba jeszcze nie dojrzał jako kawosz. - Więc może zostanę przy czymś... delikatniejszym... Może wtedy mąż będzie mniej zazdrosny o baristę. - Upił mały łyk kawy, bo jednak nie chciał się poparzyć.
- Kiedy będziesz miał chwilę, będziemy musieli zająć się szukaniem prezentu dla Eddiego. - To zawsze była udręka, bo co takiego mu kupić?

-Mhm, rozumiem, ale to zrobię z taką naprawdę delikatną nutą. Dodam mniej, niż trzeba a jak nie będzie smakować to sam wypije. - w końcu kawy, które robił Markus pili wspólnie, więc mógł zrobić jedną chili, drugą bez. Po prostu się zamienią. -No przecież... Bielizna, prawda?- nie mógł nie użyć tego żartu. -Albo płyta do gramofonu, masz kontakt z Jamesem Rogersem. Może dałby autograf?- może nieco bez szaleństw prezent, ale za to uderzający w ich melancholijną linię.

- Za teksty o bieliźnie wsadzę ci kiedyś całą chili do obiadu. - Chciał powiedzieć, że w tyłek, ale przez całe to myślenie o bieliźnie, to o tym też zdecydowanie nie chciał myśleć. Wszystko wina Markusa.
- Nie nazwałabym tego kontaktem. - Gość nawiedził go dwukrotnie podczas jego odwyku numer dwa, dając mu pogawędkę o niszczeniu kariery uzależnieniem (no, jakby tego już nie wiedział skoro był już na odwyku...), o lepszych ludziach do współpracy i... całej reszcie pierdół. - I czy to nie Bernie był jego większym fanem? - Tak przynajmniej wnioskował z ilości inscenizowanych omdleń. - Byłby chyba zazdrosny...

- Zazdrość w ich przypadku, to... Motywacja - spróbował ostatnie słowo nieco zamaskować kaszlem. Jednak, czy to tak nie było? Dziadkowie... To dziadkowie, ich energia, uczucia, z nimi wszystko było możliwe. -Ale może faktycznie, może nie ma co im taki prezent dawać, ciężko... Wycieczki mieli, koncerty to dla nich chleb powszedni, ubrania ogarnia Chrisie, może jakieś spa? - proponował.

Spojrzał na Markusa nieco bardziej... cóż, ostrzegawczo, bo niech on już lepiej nie zaczyna żadnych podtekstów o motywacjach swoich dziadków, bo własnych motywacji długo nie wyrazi... Więc tak go subtelnie ostrzegał, patrząc na niego znad tej swojej kawy, którą znów upijał.
- Powiedzmy, że Eddie jest za stary na prezenty, więc niczego już nie odstanie. - Wzruszył luźno ramionami, ale było bardziej niż oczywiste, że nie mówi ani trochę poważnie. - I problem rozwiązany... Może ustalimy niższy pułap i powiemy to twojemu ojcu już na pięćdziesiątkę? - No genialny pomysł, prawda?

-Tacie przy kolejnych bliźniakach, to wydaje mi się, że jakieś karnety na masaże będą mile widziane co okazje. Do tego jakieś witaminy, a może nie zwariuje. - zaśmiał się. -Może właśnie jakiś zestaw witamin dla dziadka też będzie okej?- w końcu chcą dla jego zdrowia jak najlepiej, prawda?

- Wyślemy twoich dziadków do jakiegoś wypasionego spa, gdzie będą kąpać się w szampanie, i nie będą narzekać. - W końcu to zawsze był dobry i uniwersalny prezent dla kogoś takiego, jak dziadkowie Markusa. Tak przynajmniej sądził, więc jeśli nie wymyślą niczego lepszego, to przynajmniej dadzą im coś pożytecznego.
- I wiesz, twój ojciec to już niech się lepiej za bardzo nie relaksuje, bo dorobisz się kolejnego rodzeństwa... - rzucił, ale to Markus zaczął wcześniej mówić dwuznaczności.

-Możemy poszukać jakiegoś nowego spa, czy wysyłamy ich w znane miejsce?- zapytał bo jednak... Znane miejsce miało ten plus, że się właśnie je znało, wiedziało się czego spodziewać. I po liście zabiegów i po obsłudze. 
Nowe miejsce miało powiew świeżości, a także można było zwiedzić okolicę.
-Chcesz więcej szwagrów, czy szwagierek?- odbił piłeczkę.

- Może przypomnimy sobie o jakimś, które kiedyś odwiedzili i jakoś zabłysnęło, a jeśli nie, to można poszukać czegoś nowego. - Lekko wzruszył ramionami, siadając wysokim taborecie obok wyspy kuchennej. Wszelakich spa było wszędzie na tyle dużo, że znajdą coś odpowiedniego.
- Och, zdecydowanie szwagierkę... Wiem, że ucieszyłaby cię kolejna siostra... Wiesz, dodatkowa kobieta w rodzinie do przytulania... - Spojrzał na Markusa z uśmiechem, no bo czy tak właśnie by nie było...?

- Kiedyś? Jeżeli nie zostało zamknięte, to jak najbardziej. Chyba że myślisz o bliższym nam kiedyś, to może być prostsze n- mogą jednak poszukać miejsc, które dziadkowie dawniej odwiedzili, czy jeszcze istnieją, czy nie. - Zapuszczę włosy żeby móc z nią zaplatać warkocze. - aż zaczął przeczesywać włosy.

- Nie moja wina, że ich pojęcie kiedyś jest znacznie bardziej rozległe - dodał na usprawiedliwienie użycia takiego pojęcia czasu. - Nie wiem, może po prostu znajdźmy coś nowego. - To może było pod wieloma względami trochę jak pójście na łatwiznę, ale liczyła się pamięć, nie?
- Póki co jakoś nie robisz pod tym względem wielkich postępów - zauważył, bo jednak Markus miał już liczbę mnogą sióstr.

-A... Możemy się wybierzemy na sprawdzenie oferty?- zapytał, bo jednak miło by było spędzić tak czas. Owszem w domu też mogli sobie zrobić jakiś wieczór spa, lubili wciąż długie kąpiele. -To... Znak dla mnie, że włosy trzeba zapuścić. - skinął głową nim napił się kawy. -Może uatrakcyjni to moje wykłady. - zażartował.

- Jeśli masz ochotę. - Wciąż nie był wybitnie wielki fanem spa, a na masarzu nigdy nie potrafił się do końca zrelaksować, ale jeśli Markus miał ochotę na takie spędzanie czasu, to potrafił się dostosować. Po prostu znajdował sobie tam coś, co nie łączyło się z byciem ugniatanym przez łapy masażysty.
- Pozwolę sobie założyć, że to nie pomoże... - Posłał Markusowi mały uśmiech, ale to i tak przecież bardziej niż oczywiste, że po prostu żartował, co wynikało z całej jego niechęci do fizyki.

-No wiesz, będzie miło? Jakiś masaż, jakaś maseczka? Manicure? Pedicure?- spojrzał na jego stopy, Ira miał skarpetki, miał bardzo zgrabne stopy, zadbane. -No wiesz, może mi grzywka będzie mogła zasłonić widok na studentów, którzy wolniej łapią?- zaśmiał się.

- Możemy, jeśli masz na to ochotę - powtórzył, bo jednak zgodził się na to, że mogą jechać w takie miejsce, jeśli tylko właśnie tego Markus będzie chciał. Nie zamierzał zaprzeczać, nie zgadzać się czy coś. Po prostu dostosuje się na swój sposób.
- To MIT, więc jeśli wolniej łapią, to zbyt długo ich nie pooglądasz - zauważył.

-Tak, mam ochotę.- Wiedział, że Ira specjalnie użył tego zwrotu, bo przecież sam wcześniej też tak powiedział. -Większą mam ochotę, by to i dla ciebie była frajda.- Znów napił się kawy, której pozwalał ostygać. Ira za to pił powoli, ale od razu. 
-No wiesz, chciałbym żeby i oni rozumieli wszystko, więc liczę, że będę ich oglądać. Staram się, by łapali, czasem robię to, co powinni w liceach, pokazuję różne eksperymenty. - Więc miał nadzieję na ich rozbudzenie.

- Wiesz, że nie jestem tak wielkim fanem spa, jak ty. - Po tylu latach Markus zwyczajnie to już wiedział. - Znajdę tam coś dla siebie. I po prostu chcę sprawić ci przyjemność.
- Markus, to jest MIT, a nie stanowy uniwerek z czesnym za kilka dolców - zauważył. - Nie uważasz, że to nie jest miejsce na pokazywanie eksperymentów z ogólniaka, żeby rozbudzić ich ciekawość...? - Nie chciał mu dokuczyć, po prostu martwił się, że taką... pobłażliwością Markus może zaszkodzić sobie w oczach uczelni, bo jednak dla "niełapiących" i "nierozbudzonych" studentów nie było miejsca na uniwersytecie, który celował na podium najlepszych światowych uczelni. Po prostu powinni zostać odsiani. A właściwie to w ogóle nie powinni tam trafić.

-Tylko wiesz... Oni łapią podstawy, oni są, będą dobrymi fizykami, będą przyszłością narodu, ale... Choć może racja, może powinni być nieco poniżej wykładowcy.- Zażartował. bo nie chciał z siebie robić gwiazdy. Studenci nie byli głupi, oni... Byli nieco niżej. -Może będzie w spa jakaś biblioteczka? Może będziesz mógł wśród książek się odprężyć?- Różnie to mogło być, więc może jakaś drobna biblioteka zasila wyposażenie któregoś spa.

Chciał powiedzieć, że to też nie miejsce na łapanie podstaw, bo gdyby Markus też tylko łapał podstawy, to MIT by nawet na niego nie spojrzał. Ale tego nie powiedział, bo nie chciał przypominać Markusowi o jego wpadce, nawet niecelowo.
- Cóż, przekonamy się, kiedy już tam dojedziemy. - W końcu nie to powinno być kryteriom wyboru spa, które mieli poniekąd przetestować przed wyslaniem tam dziadków Markusa.

-Jak nam się nie spodoba, to po prostu zapytamy o jakieś ich ulubione?- Odpowiedział, bo nie będzie namawiać Iry do sprawdzenia kilku miejsc. -Będziemy idealnymi sędziami, choć jeśli to ciebie przekona to miejsce, to nawet ja się nie wypowiem.- zaśmiał się, ale był to ciepły śmiech. Dużo w typ prawdy było, prawda? Skoro Irze spodoba się w miejscu, w których nie celował, to lepszej reklamy nie trzeba.

- Wiesz, że mam chyba trochę... nieco inny gust niż twoich dziadkowie? Jestem dla nich za nudny... - Cóż, to akurat nie był żart, tylko najprawdziwsza prawda, bo dziadkowie Markusa szaleli znacznie więcej od niego... - Wiesz, jeszcze okaże się, że spa wybrane pod mój gust to będzie dla nich coś meh... - Upił kolejny łyk kawy. Gadał głupoty, ale to nic nowego.
- Zobaczysz, że nawet na setne urodziny wyprawią wielkie gejowskie urodziny. - Tego był bardziej niż pewien.

-Jak się im powie, że to spa spełniło twoje oczekiwania... Będą chyba na tyle zaskoczeni, że o niczym innym nie będą myśleć i nie będę szukać rzeczy, które im nie będą pasować.- Zauważył. Sam chyba po takim werdykcie będzie chciał tam pojechać drugi raz. -Chciałbym powiedzieć, że będą na to za starzy, ale mogę jedynie przyznać ci rację.- Tego naprawdę mogliby się po nich spodziewać.

- Mam wrażenie, że wszyscy trzej jesteście równie czepliwi w kwestii mojego braku miłości do spa... Jesteście siebie warci - podsumował Markusa i jego dziadków. Nie jego wina, że nie był fanem masaży, a reszta... No co poradzi na to, był już tak wymaseczkowany, wykremowany i wymuskany, że ciężko było mu czymś zaimponować? - Ale może i dobrze... Będę wiedział, co może z ciebie wyrosnąć na starość. - Wciąż nie był poważny, oczywiście, że nie... I na całe szczęście, bo chyba nie dałby rady mieć tutaj na starość, któregokolwiek z dziadków w wersji 2.0.